چرا نمی تونم به اینهمه کار عقب افتاده برسم

یکی از بدی های دیگه ی این دوره از زندگیم اینه شروع کار و زندگی مشترک تقریبا همزمان شد و نه تونستم مزه ی کار داشتنم رو بچشم نه مزه ی شوهر داشتن 

و یجورایی استرس هردوتاش باهم شد

انقد عصبیم از شرایط الانم

هیکلم داره کم کم از شکل میفته نمیتونم وقتمو واسه باشگاه درست کنم 

کتابامو یه عالمه تو کمد روهم کردم نمیخونم

سریال بکش خلاصم کن آخرین بار روزی دیدم که همسرم قرار بود بیاد خواستگاریم

دیگه ندیدم 

آخه چرا زندگی اینجوره

حالا که دیگه باید بیفتم تو جهاز خریدن و چه مصیبتی واویلا 

خیلی سخته 

تو خونه که باشم بیشتر کار خونه و یکساعت استراحت به هیچ کار دیگه ای نمی رسم... 

دیگه چه برسد به کلاس فتوشاپ و پیانو و ..... 

 

یه وقتا که روزگار نامهربون میشه .......